Καμβύσης, Νίκος

(Βουνάριο Μεσσηνίας 1919 –). Δάσκαλος και ποιητής. Σπούδασε στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία. Σταδιοδρόμησε ως δάσκαλος σε σχολεία της επαρχίας και των Αθηνών, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με την ποίηση, ιδιαίτερα τη θρησκευτική. Άρχισε να γράφει ποιήματα από τα μαθητικά του χρόνια, τα οποία δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες της Καλαμάτας. Αργότερα συνεργάστηκε με τις αθηναϊκές εφημερίδες Βραδυνή και Εμπρός και με τα περιοδικά Ακτίνες, Ποιητική Τέχνη, Πνευματική Ζωή, Δωδεκάτη Ώρα, Νέα Εστία, Ευθύνη, Ελληνικός Αστήρ κ.ά. Η πρώτη ποιητική συλλογή του με τον τίτλο Φθινοπωρινό ελεγείο κυκλοφόρησε το 1965. Ακολούθησαν οι συλλογές Σχέδιο για την πραγματικότητα (1965), Ακραίο φυλάκιο (1970), Σφραγίσεις (1973), Προ χειμώνος (1974), Ψυχή κυρίων (1977), Οι άλλες λέξεις (1983), Ισάγγελος (1986), Η ζωηφόρος πέτρα (1990), Πέρα απ’ τη δομή των υλικών (1992), Μυστική διάβαση (1997) κ.ά. καθώς επίσης τα πεζά Συμμετοχή στα χριστουγεννιάτικα διηγήματα (1950) και Κ. Ντίκενς: Η ζωή του Κυρίου (1950, απόδοση). Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Ελληνικής Εταιρείας Χριστιανικών Γραμμάτων, από την οποία βραβεύθηκε. Ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε διδακτικά βιβλία και ανθολογίες τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.